καταστοχώ

καταστοχῶ, -έω (Α)

1. βρίσκω τον στόχο, ευστοχώ

2. μτφ. πετυχαίνω τον δεκασμό, τη δωροδοκία κάποιου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + -στοχῶ (< -στοχος < στόχος), πρβλ. α-στοχώ, ευ-στοχώ].